တေယာက္ထဲလား...မဟုတ္ေသးဘူး

သင္းကြဲငွက္ တေကာင္မ်ားလား
မဟုတ္ေသးဘူး...

တေယာက္ထဲ လွမ္းထြက္ခဲ့တဲ့ ခရီးတဲ့လား
မဟုတ္ေသးဘူး...

ကယ္သူမဲ့ ပင္လယ္မွာ ဆယ္သူမဲ့ေနၿပီလား
မဟုတ္ေသးဘူး...
ဒါလဲ မဟုတ္ေသးဘူး...
ဒီေလာက္ေတာ့ အထီးက်န္ဆန္သူ မဟုတ္ေသးဘူး။

ဒါဆုိ...

အေတာင္ေညာင္းလုိ႔မွ နားခုိရာေရာ ရွိရဲ့လား
မဟုတ္ေသးဘူး...

သကာလုိခ်ိဳတဲ့စကားလံုးေတြရဲ့ အတြင္းပုိင္းက ပုပ္အဲ့အဲ့ အနံ႔အသက္ေတြ လြင့္ေပ်ာက္သြားၿပီလား
မဟုတ္ေသးဘူး...

ၾကမ္းတဲ့လမ္းမွာ အျပံဳးနဲ႔ႀကိဳလွမ္းသူေရာ ေတြ႔ၿပီလား
မဟုတ္ေသးဘူး...
ဒါလဲ မဟုတ္ေသးဘူး...
ဒီေလာက္လဲ ကံေကာင္းတဲ့လူ မဟုတ္ေသးဘူး။

လမ္းတ၀က္မွာ ႏႈတ္ဆက္လွည့္ထြက္သူရယ္
ဥပကၡာျပဳ လ်စ္လ်ဴရွဳသူရယ္
ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ
ငါကေတာ့ ဆက္ေလွ်ာက္ရဦးမယ္...
ငါ့ကိုသယ္တဲ့ သေဘၤာမေမွာက္ခင္ အထိေပါ့။...။